RADYO GÜLLÜK ŞİİR YARIŞMASINDA DERECEYE GİREN ŞİİRLER
HECE ŞİİRİ BİRİNCİSİ : Pakize ALTAN
ŞİİRİ : Biz Benim İşte
BİZ BENİM İŞTE
Bin şüpheyle kimliğimi soran dost
Seni bana giydim biz benim işte
Senden nerem farklı bir analiz et
Baktığın aynada yüz benim işte
Adem’le Havva’dan hasıl olmuşuz
Rahmandan rahime bir yol almışız
Bir vücut mülkünde mekan bulmuşuz
Kudret nişanesi iz benim işte
Kerbela çölünde susuz kavrulan
Kaf Dağında rüzgâr ile savrulan
Bazen hayra bazen şerre çevrilen
Her dilin ucunda söz benim işte
Kaç asır inledim sazın telinde
Türkü oldum koç yiğidin dilinde
Pir Sultan donunda Hızır elinde
Dar ağacındaki öz benim işte
Arşı kürsü sevgi ile yoğurdum
Bir ananın can evinde seğirdim
Ben senden doğarken seni doğurdum
Keşifsiz babadan giz benim işte
Tüm kainat hem akrabam hem hısmım
Her suret içinde gizlidir resmim
Bin bir çeşittedir ismim ve cismim
Kuşaktan kuşağa siz benim işte
Gahi gündüz oldum gahi de gece
Kmil lokmasıyım aça muhtaça
Her türlü lügatta bilinmez hece
Didari en iyi tez benim işte
Pakize ALTAN
(Ozan DİDARİ)
SERBEST ŞİİR BİRİNCİSİ : Durmuş KAYA
ŞİİRİ : Yıldızlar Islanmasın
YILDIZLAR ISLANMASIN
Gönül kanatlarımı
Senin ufuklarına kaldırıyorum
Gökyüzünden kurşun yüklü sevdalar
Gözlerinden hüzün dolduruyorum
Dilinden kar!
A yâr,
Yollarında tipi var
Şahlanmıyor atlarım!
Gönül kanatlarımı açıyorum sana
Varsın eşkin atlar
Nallarını sürüsün!
Varsın yüce dağları
Kara duman bürüsün!
Varsın gök mavi
Deniz yeşil
Güneş süzgün olmasın!
Gönül kanatlarımı açıyorum sana
Gurbetin sırlı bir gecesinde
Bir yorgun turnanın yanık sesiyle
Bir topal karınca iniltisiyle
Kaçıyorum sana!
A yâr
Islık çalsam üstüme
Yıldızlar yağar,
Türkü söylesem,
Dağlar!
Yine efkâr, yine efkâr, efkâr!
Neyleyim ki deli gönül yanmasın
Yârimin gözlerinde
Yıldızlar ıslanmasın!
YİTİKOZAN/DURMUŞ KAYA
SEVİM ERDOĞAN TEZEL Anısına açılan ŞİİR YARIŞMAMIZIN BİRİNCİSİ : Saadet ÜN
ŞİİRİ : Yoruldum Ey Yar
****Yoruldum Ey Yâr******
Yer etti yüzümde acı bir gülüş
Sorma hâllerimi, gerildim! Ey yâr
Ömrümü tüketti umuda dalış
Dizimde takat yok, yoruldum! Ey yâr
Gidişinle arttı gönülde közüm
Kilitlendi dilim, kalmadı sözüm
Can'a ne ettim de gitti can özüm
Ardından yerlere serildim! Ey yâr
Yazık ki kalmamış sevdaya vefa
Dönüp te bakmadın yüze bir defa
Sensizlik zor, bil ki ömrüme cefa
Cebinde defterdim, dürüldüm! Ey yâr
Onulmaz yaramla baş başa kaldım
Ruhumu sırtlayıp zulmete daldım
Oysaki sılanda bir garip kuldum
Sıladan gurbete sürüldüm! Ey yâr
Ya Sabır! Desem de kalmadı sabrım
Mağlup etti hayat bitmedi kahrım
Kucak açsın artık beklesin kabrim
Aklımla ölüme kuruldum! Ey yâr
Saadet ÜN